Buk
Jako źródło drewna, buk przez wieki ustępował dębowi, dostarczającemu nie tylko drewna o szerokim spektrum zastosowań, lecz również żołędzi do hodowli świń. Z tego powodu buka długo nie doceniano, do połowy XIX wieku używano go prawie wyłącznie jako drewna opałowego.
Buk – zwycięzca naturalnej gospodarki leśnej
Duże znaczenie przemysłowe buk uzyskał wraz z odkryciem, że dobrze nadaje się do budowy podkładów kolejowych ze względu na zdolności do impregnowania. Wskutek tego drewno bukowe osiągało lepsze ceny, a w związku z tym zalesianie tym gatunkiem drzewa opłacało się. Wskutek preferowania w lasach gatunków drewna iglastego w pierwszej połowie XX wieku zużycie buka utrzymywało jednak charakter regionalny. Wraz z rozpoczętym w latach 80. przejściem do zbliżonych do naturalnych metod gospodarowania lasami, buk w mgnieniu oka zyskał na popularności i zaczął się od tego czasu regularnie rozprzestrzeniać.
Buk – od drewna opałowego do leśnictwa naturalnego
Wraz z rozpoczętym w latach 80. przejściem do zbliżonych do naturalnych metod gospodarowania lasami, buk w mgnieniu oka zyskał na popularności i zaczął się od tego czasu regularnie rozprzestrzeniać. Buk jest idealnym przykładem siły konkurencyjnej w przyrodzie gdyż może zasiedlić różne przestrzenie życiowe.
Buk jest teraz najczęściej występującym gatunkiem drewna liściastego w Niemczech z udziałem około 15% całego drzewostanu. Powierzchnia lasów bukowych w Niemczech w ostatnich 15 latach wzrosła o około 150.000 ha. W wyniku zagospodarowywania przeważnie zbliżonego do warunków naturalnych, lasy bukowe są wzorcowym przykładem długotrwałej, wielofunkcyjnej gospodarki leśnej – gospodarki leśnej, która na tej samej płaszczyźnie umożliwia zużycie drewna, ochronę środowiska i rekreację.
Buk – zwycięzca naturalnej gospodarki leśnej
Duże znaczenie przemysłowe buk uzyskał wraz z odkryciem, że dobrze nadaje się do budowy podkładów kolejowych ze względu na zdolności do impregnowania. Wskutek tego drewno bukowe osiągało lepsze ceny, a w związku z tym zalesianie tym gatunkiem drzewa opłacało się. Wskutek preferowania w lasach gatunków drewna iglastego w pierwszej połowie XX wieku zużycie buka utrzymywało jednak charakter regionalny. Wraz z rozpoczętym w latach 80. przejściem do zbliżonych do naturalnych metod gospodarowania lasami, buk w mgnieniu oka zyskał na popularności i zaczął się od tego czasu regularnie rozprzestrzeniać.
Buk – od drewna opałowego do leśnictwa naturalnego
Wraz z rozpoczętym w latach 80. przejściem do zbliżonych do naturalnych metod gospodarowania lasami, buk w mgnieniu oka zyskał na popularności i zaczął się od tego czasu regularnie rozprzestrzeniać. Buk jest idealnym przykładem siły konkurencyjnej w przyrodzie gdyż może zasiedlić różne przestrzenie życiowe.
Buk jest teraz najczęściej występującym gatunkiem drewna liściastego w Niemczech z udziałem około 15% całego drzewostanu. Powierzchnia lasów bukowych w Niemczech w ostatnich 15 latach wzrosła o około 150.000 ha. W wyniku zagospodarowywania przeważnie zbliżonego do warunków naturalnych, lasy bukowe są wzorcowym przykładem długotrwałej, wielofunkcyjnej gospodarki leśnej – gospodarki leśnej, która na tej samej płaszczyźnie umożliwia zużycie drewna, ochronę środowiska i rekreację.
Kontakt
Doradztwo dla inwestorów, architektów, projektantów i inżynierów:
+49 (0)36926 945-560
baubuche@pollmeier.com
Doradztwo w zakresie drewna, BauBuche i Pollmeier LVL:
+49 (0)36926 945-163 sales@pollmeier.com
