Duże znaczenie przemysłowe buk uzyskał wraz z odkryciem, że dobrze nadaje się do budowy podkładów kolejowych ze względu na zdolności do impregnowania. Wskutek tego drewno bukowe osiągało lepsze ceny, a w związku z tym zalesianie tym gatunkiem drzewa opłacało się. Wskutek preferowania w lasach gatunków drewna iglastego w pierwszej połowie XX wieku zużycie buka utrzymywało jednak charakter regionalny. Wraz z rozpoczętym w latach 80. przejściem do zbliżonych do naturalnych metod gospodarowania lasami, buk w mgnieniu oka zyskał na popularności i zaczął się od tego czasu regularnie rozprzestrzeniać.

Buk – od drewna opałowego do leśnictwa naturalnego

Wraz z rozpoczętym w latach 80. przejściem do zbliżonych do naturalnych metod gospodarowania lasami, buk w mgnieniu oka zyskał na popularności i zaczął się od tego czasu regularnie rozprzestrzeniać. Buk jest idealnym przykładem siły konkurencyjnej w przyrodzie gdyż może zasiedlić różne przestrzenie życiowe.

Buk jest teraz najczęściej występującym gatunkiem drewna liściastego w Niemczech z udziałem około 15% całego drzewostanu. Powierzchnia lasów bukowych w Niemczech w ostatnich 15 latach wzrosła o około 150.000 ha. W wyniku zagospodarowywania przeważnie zbliżonego do warunków naturalnych, lasy bukowe są wzorcowym przykładem długotrwałej, wielofunkcyjnej gospodarki leśnej – gospodarki leśnej, która na tej samej płaszczyźnie umożliwia zużycie drewna, ochronę środowiska i rekreację.